Il s'agit d'un poème qui parle des différents masques que nous portons - devons porter - tout au long de l'année et qui laissent la place à notre vrai visage et notre vraie valeur, une fois qu'ils sont tombés.
"Il n'y a pas de gens qui changent, il y a des masques qui tombent."
(Citation anonyme)
Vermùmmt
Y. RUDIO
Ich geh dùrich’s Lewe
vermùmmt,
ich weis àwwer nìtt, wùher’s kùmmt:
Fer jede Fàll hàw ich e Màsk,
wie gràd dezue nùmme so pàsst.
Eini Màsk hìlft fer gràd ze stehn
ùn so dùrich ‘s Lewe ze gehn,
fer ze krieje e gràd’s Rìckràd
ùn kùmme ìwwer jede Pfàd.
Eini Màsk hìlft üszekùmme
mìt d’Litt ùhne ze verdùmme,
sogàr mìt dene ze redde,
wie ich hàss bìs zuem verrecke.
Ùn eini Màsk hìlft ze lewe
ùn stets dùrich d’Welt ze renne,
denn sie versteckt min wohres G’sìcht,
schenkt m’r e Roll ìn dere G’schìcht.
Doch hit fàlle àlli Màske
ùn mìr zeije d’echte Fràtze;
vermùmmt,
verdùmmt!
ich weis àwwer nìtt, wùher’s kùmmt:
Fer jede Fàll hàw ich e Màsk,
wie gràd dezue nùmme so pàsst.
Eini Màsk hìlft fer gràd ze stehn
ùn so dùrich ‘s Lewe ze gehn,
fer ze krieje e gràd’s Rìckràd
ùn kùmme ìwwer jede Pfàd.
Eini Màsk hìlft üszekùmme
mìt d’Litt ùhne ze verdùmme,
sogàr mìt dene ze redde,
wie ich hàss bìs zuem verrecke.
Ùn eini Màsk hìlft ze lewe
ùn stets dùrich d’Welt ze renne,
denn sie versteckt min wohres G’sìcht,
schenkt m’r e Roll ìn dere G’schìcht.
Doch hit fàlle àlli Màske
ùn mìr zeije d’echte Fràtze;
vermùmmt,
verdùmmt!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire